زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

اغلب بن سالم تمیمی





اغلب بن سالم تمیمی، از یاران ابومسلم خراسانی و داعیان حکومت بنی‌عباس بود که منصور عباسی او را به حکومت افریقا منصوب نمود. او سرانجام به سال ۱۵۰ ق در جنگ با حسن بن حرب کندی کشته شد.


۱ - معرفی اجمالی



اغلب بن سالم بن عقال بن خفاجه تمیمی، از اهالی مرو رود خراسان و از یاران ابومسلم خراسانی بود که در گسترش دعوت عباسیان شرکت داشت.

۲ - حکومت بر افریقا



او نیای اغلبیان (پادشاهان افریقا) و اوّلین کسی است که بر افریقا به طور مستقل حکومت کرد. وی به همراهی محمد بن اشعث خزاعی به افریقا رفت و بعد از کناره‌گیری ابن اشعث از حکومت افریقا، منصور او را در سال ۱۴۸ ق به حکومت افریقا منصوب ساخت. او در قیروان به حکمرانی پرداخت و به امور کشوری ثبات و استواری بخشید.

۳ - جنگ با حسن بن حرب



در سال ۱۵۰ ق به قصد جنگ با خوارج صفریه که تحت رهبری پیشوای خود، ابن قرّة بن دوناس یفرنی گرد آمده بودند، روانه شد، ولی قبل از رویارویی با آنان یکی از فرماندهانش، یعنی حسن بن حرب کندی ـ که از یمن بود ـ علیه او شورید و بر تونس چیره شد. جمعی از لشکر «اغلب» بدو پیوستند و قیروان را تصرف کردند. چون این خبر به اغلب رسید از جنگ با ابوقرّه صرف نظر کرده، با تعداد کمی از یاران به قیروان بازگشت، ولی یارانش به او گفتند که به سوی قابس حرکت و لشکریانش را درآن جا جمع آوری کند. اغلب به این نصیحت گوش فرا داد و توانست تعداد عظیمی از سربازان را جمع‌آوری کند و با کمک آنان به جنگ بانیروهای حسن بن حرب پرداخت.
هنگامی که بر او پیروز شد، حسن به تونس فرار کرد و «اغلب» وارد قیروان شد. حسن در قبال این شکست، آرام ننشت و به فکر تهیّه لشکری عظیم جهت حمله به اغلب بود. «اغلب» در جمادی‌الثانی سال ۱۵۰ ق به سوی او حرکت کرد و دو طرف در جنگی شدید درگیر شدند.

۴ - وفات



در این جنگ، تیری ـ که رهاکننده‌اش معلوم نبود ـ به اغلب اصابت کرد و او را کشت. این در حالی بود که اصحاب او با استواری جنگیدند و جنگ با شکست حسن بن حرب و فرار او به تونس پایان یافت. آن گاه عمر بن حفص مهلّبی به جای اغلب بن سالم به حکومت افریقا رسید.

۵ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج۱، ص۳۳۵.    
۲. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۵۸۶.    
۳. ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الملوک الاندلس و المغرب، ج۱، ص۷۴.    
۴. ناصری، احمد بن خالد، الاستقصاء، ج۱، ص۱۸۵.    
۵. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۵، ص۱۹۲.    


۶ - منبع


عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۸.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.